Radości co niemiara
...udało się przysporzyć pierwszej grupie dzieciaków, które miały szczęście otworzyć PIERWSZĄ z 3 paczek, jakie niedawno otrzymaliśmy dzięki KOMUŚ, kto chciał ofiarować dzieciom uśmiech. Lalki, miśki, zajączki w liczbie ok. 500 sztuk szczęśliwie pokonały trasę z Polski do Kamerunu! Nasze dzieci mówią GRAND MERCI!

Szczęśliwy bez stopy
Jakiś czas temu pisałem o dziadku, który przyszedł do mnie, prosząc o pomoc. Tu widzimy go uśmiechniętego, mimo, że amputowano mu stopę. Dzięki operacji przeżył chorobę - mimo, iż musi się teraz borykać z wieloma trudnościami. A do operacji doszło dzięki temu, że ktoś, kto przeczytał o tej i innych historiach ludzi potrzebujących pomocy, nie pozostał na nią obojętnym. Z serca dziękuję!! Do podziękowań dołączają się nasi podopieczni...

Żegnaj szkoło na wesoło... i na smutno
26 maja kojarzy się wam z Dniem Matki? Dla dzieci z naszej szkoły dzień ten kojarzyć się będzie raczej z.. końcem roku szkolnego. Tak, tak - już wakacje! Ponad 3 miesiące! A jak się wliczy różne ferie, przygotowania do świąt itd., to faktyczny czas nauki skróci się do naprawdę minimalnych rozmiarów. Było dziś wiele radości, ale nie zabrakło też łez - tych, którzy muszą powtórzyć rok. A nie było ich niestety mało...

9:59
Dziś święto narodowe Kamerunu. Wszędzie wielkie manifestacje, pochody, kolorowe (jednakowe) stroje znaczące różne grupy. Wczoraj głowny organizator imprezy w Doume, sous-prefekt, przy pewnej okazji zachęcił zgromadzonych, żeby przyszli punktualnie na rozpoczęcie pochodu. On sam stawi się o 9.59. Grzecznie wybrałem się o 10.15. Na placu mnóstwo dzieci przygotowujących się do marszu, tańców itp. Kilkanaście minut później zaczęło padać, potem lać... Dzieci chowały się gdzie mogły, ale większości się to nie udało. Kiedy odjeżdżałem, była 11.00. Sous-prefekt jeszcze się nie pojawił.

Włamanie?
Hmm, nie wiem, jak to sie stało, że zniknęły wpisy z całego miesiąca. Nie było kopii, wszystko więc przepadło. ... Jeśli coś zostało, to tylko w pamięci tych, którzy czytali. ... I tak sobie pomyślałem, że to też takie afrykańskie. Tutaj wiele "bibliotek" odchodzi wraz z odejściem tych, którzy niosą w swojej pamięci tradycję swojego narodu czy plemienia. A w dzisiejszej dobie tzw. modernizacji, większość wspomnień odchodzi w zapomnienie jako nienowoczesne. Prawie nic nie zostało zapisane z tradycji ludu, wśród którego pracuję... Choć ostatnio odkryłem w archiwum zapiski misjonarzy z lat 1920-30. Bardzo ciekawe... Kiedyś o tym napiszę. Z nadzieją, że pozostanie.

Wróciła
To zdjęcie zrobiłem w październiku 2003 r. krótko po tym, jak "znalazłem" Victoire gdzieś w wiosce. Skłoniłem rodzinę do zapisania ją do szkoły i znalazłem rodzica w Adopcji Serca. Kilka miesięcy potem dziewczynka zniknęła. Jak się potem dowiedziałem, została zabrana do matki - nawet nie wiedziałem gdzie. Oczywiście rok szkolny zarwany. ... Dziś pojawiła się nagle. Tydzień temu zmarła jej matka. Ojciec nie żyje już od dawna. Zabrano więc ją z powrotem do Doumé. A kolejny rok szkolny ? Ciekawe, ile osób postawiło sobie ten problem... Kiedy przyjrzałem się jej, zapytałem, skąd ten siniak pod okiem. Początkowo nie chciała powiedzieć, ale w końcu przyznała, że to "pamiątka" po kuzynce. Jutro rano pójdzie też do ośrodka zdrowia, bo wydęty brzuch wskazuje na obecność pasożytów.. Postaram się ją zapisać do szkoły na ostatnie 2 miesiące.. Co z niej wyrośnie ? Hmm. Potrzeba naszej modlitwy.

Kolos
Tak w języku makaa, w plemieniu, wśród którego pracuję, nazywa się krzyż oraz droga krzyżowa. W tym roku podjęliśmy inicjatywę, aby przejść drogą krzyżową całą parafię. Parafia Doume nie jest już tak duża, jak przed laty, kiedy swoim zasięgiem obejmowała ponad 100.000 km2. Dziś ma tylko ok. 20 km długości i 10 wiosek. Już trzeci rok przeżywam drogę krzyżową na misjach. Mam wrażenie, że w tym roku jest ona inna, szczególna: i ludzi jest jakby więcej i większe skupienie. Moi parafianie generalnie lubią nabożeństwa w drodze. Wielu przebywa codziennie od kilku do kilkudziesięciu km pieszo. Być może więc dlatego modlitwa w marszu jest bliższa sercu. Zapraszam do kliknięcia w zdjęcie - aby obejrzeć kilka obrazków z drogi krzyżowej w Doume oraz na wiosce. Dzieci w i na samochodzie to powrót do wioski z drogi krzyżowej.